سنجش میزان هوش هیجانی دانشجویان پرستاری

مقدمه: هوش هیجانی، یک شکل ضروری از هوش بشر و یکی از مهمترین عوامل برای موفقیت شغلی و اجتماعی است و برای عملکرد مؤثر پرستاری لازم و ضروی است. این پژوهش با هدف بررسی هوش هیجانی دانشجویان پرستاری انجام شده است. روش: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 89-1388 بودند که از بین آنان 116 نفر به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش، که بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک، بخش دوم پرسشنامه هوش هیجانی بار-ان بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون t-test برای مقایسه میانگین در گروهها و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین هوش هیجانی با برخی از مشخصات فردی (معدل و سن) در نرم افزار spss-16 استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمره کل هوش هیجانی در دانشجویان 35.05±331.28 بود و بین هوش هیجانی و معدل ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0.05). ارتباط آماری معنی داری بین هوش هیجانی با جنس و سن وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هوش هیجانی دانشجویان پرستاری در سطح مطلوب می باشد ولی با توجه به ماهیت حرفه پرستاری و این که هوش هیجانی بالا بیانگر مدیریت بهتر هیجانات خود و دیگران و برقراری رابطه مناسب با آنها می باشد لذا برای رسیدن به سطح عالی، باید تدابیری را اتخاذ نمود و محیط یادگیری را برای بهبود هوش هیجانی دانشجویان به وجود آورد.